آسیب شناسی و اولویت بندی عوامل موثر بر هدر رفت آب در تلفات شبکه توزیع آب شهری

رشد جمعیت و افزایش مصرف سرانه، توسعه صنعتی و اجتماعی جوامع از یک سو و محدودیت منابع آب قابل شرب از طرف دیگر، باعث عدم توازن بین نیازها و منابع آبی موجود شده است. زمانی که این ماده به وفور و رایگان در طبیعت یافت میشد موجب عدم توجه کافی به مدیریت بهره برداری این گنج عظیم شده بود و حال که در بحران و کمبود آب قرار داریم نگاه به این ماده تغییر نموده است و برای تمام جوامع مشخص شده است که در صورت مصرف بدون برنامه ریزی باید منتظر لطمات جبران ناپذیری بر پیکره اقتصاد و زندگی مردم بود. بسیاری از کشورها ی در حال توسعه با مشکل کمبود منابع آب دست و پنجه نرم میکنند. در شهرها و استانهای کشور ایران ، به علت دارا بودن آب و هوای نیمه خشک ، با مشکل کمبود آب مواجه هستیم . در این موقعیت علاوه بر برنامه ریزی منسجم و بهره برداری کارآمد و البته مدیریت صحیح تولید باید به تفکر فرهنگی جامعه و مدیریت مصرف نیز بپرداریم. لذا در این رابطه باید از نظر فنی و بررسیهای اقتصادی نیز آمادگی مقابله با کمبود منابع آب را داشته باشیم. دراین راه، جلوگیری از هدر رفت منابع آب میتواند مناسبترین روش باشد. مدیریت مصرف آبهای به حساب نیامده سهم عمده ای از مقدار هدر رفت آب را به عهده دارد. میزان آبهای به حساب نیامده در شهرها و استانهای مختلف کشور ما نسبتا بالا میباشد. بر اساس اولویت بندی و تحقیقات صورت گرفته، نشت شبکه و نشت انشعاب سهم به سزایی در هدر رفت آب دارند. البته رابطه مستقیم هدر رفت آب و مدیریت بر فشار آب یکی از کارآمدترین و البته مقرون به صرفه ترین راههای کنترل ئ کاهش هدر رفت شبکه توزیع و انتقال آب شناسایی شده است. بنابر تحقیقات انجام شده از لحاظ فنی و مهندسی نیز مدیریت فشار آب با افزایش عمر تاسیسات و تجهیزات شبکه کمک شایانی به کاهش تعداد حوادث و اتفاقات امدادی میکنند که این امر باعث کاهش آب مصرفی میشود. لذا مدیریت فشار یک ابزار کارآمد برای کاهش آب به حساب نیامده و بهره وری بیشتر از شبکه و جلوگیری از لطمات دیگر بر پیکره اقتصادی کشور میباشد.